شناخت اصطلاحات گمرکی و بازرگانی یکی از مهمترین رسوم و شرایطی است که بازرگانان باید با آن ها آشنایی کامل داشته باشند تا بتوانند پیچیدگی های ترخیص کالا از گمرک و فرآیند واردات کالا را به خوبی بشناسند و با چالش ها و تشریفات آن به خوبی آشنا باشند تا وارداتی کارآمد داشته باشند.
ترخیص کارآمد کالا از گمرک یکی از جنبه های حیاتی فرآیند واردات است که درک جامع عناصر مختلف را ضروری می کند. مهارت در زمینه هایی مانند آشنایی با مدارک لازم برای ترخیص کالا، اخذ مجوزهای لازم و تسلط بر شرایط گمرکی ضروری است.
برای کسانی که در تجارت بین‌الملل فعالیت می‌کنند، تسلط قوی به آداب و رسوم و اصطلاحات گمرکی نه تنها سودمند است، بلکه ضروری است. بازرگانانی که این دانش را ندارند ممکن است در طی مراحل گمرکی با چالش ها و مشکلاتی مواجه شوند.
به این ترتیب، برای افراد فعال در تجارت بین‌المللی بسیار توصیه می‌شود که نه تنها به این اصطلاحات تسلط داشته باشند، بلکه با معادل‌های انگلیسی آن ها نیز آشنا شوند. در این بخش از مجله شرکت بازرگانی تجارت جویان، فهرستی از مهمترین اصطلاحات گمرکی و تجاری در تجارت بین‌الملل را تهیه کرده‌ایم که توضیحات و اصطلاحات انگلیسی مربوط به آنها را ارائه می‌کنیم.
همانطور که ما به این شرایط می پردازیم، هدف ما این است که خوانندگان خود را با بینش و تخصص لازم برای حرکت در چشم انداز پیچیده رویه های گمرکی با اطمینان تجهیز کنیم.
در آینده، ما به کندوکاو در این مفاهیم حیاتی ادامه خواهیم داد و توضیحات عمیق‌تر و بینش‌های عملی را برای افزایش بیشتر درک شما ارائه خواهیم کرد. با ما در ارتباط باشید تا پیچیدگی‌های تجارت بین‌الملل را کشف کنیم و دانش ارزشمندی را برای تقویت موفقیت شما در دنیای پویای تجارت ارائه کنیم.
گمرک و وظایف آن
گمرک یک نهاد دولتی است که اجرای قوانین گمرکی را به عهده دارد و نقشی محوری در وصول حقوق ورودی (واردات) و خروج (صادرات) و مالیات ایفا می کند. فراتر از جمع آوری درآمد، گمرک بر پایبندی به قوانین و مقررات حاکم بر واردات، ترانزیت و صادرات کالا نظارت می کند. این شامل اجرای مقررات مربوط به چمدان مسافران است. مهم است که بدانیم عوارض گمرکی نوعی مالیات غیرمستقیم است.
وظایف اصلی گمرک شامل جمع آوری درآمد، تضمین انطباق دقیق با سیاست های تجارت خارجی و نظارت بر قوانین واردات و صادرات است. نظارت دقیق بر این قوانین مستلزم بررسی ابعاد مختلف به ویژه ترخیص کالا است. مجوزهای لازم برای واردات کالا از قبیل مجوزهای بهداشتی و استاندارد منحصراً در صلاحیت سازمان گمرک بوده و قابل واگذاری به اشخاص خصوصی نمی باشد.
در حالی که بخش خصوصی اغلب وظایف مربوط به ذخیره سازی و حمل و نقل کالا را بر عهده می گیرد، رعایت و اجرای قوانین گمرکی برای این نهادها الزامی است. اساساً آنها تحت صلاحیت گمرک عمل می کنند.
با این حال، استثناهایی در قالب مناطق تعیین شده به نام “مناطق آزاد” وجود دارد که در خارج از قلمرو گمرکی قرار دارند. این مناطق ممکن است دارای نهادهای حاکمیتی مشابه با گمرک باشند. شایان ذکر است، در صورتی که بین این مناطق و قلمرو گمرکی کالا وارد یا صادر شود، گمرکات مرزی سرزمین اصلی و منطقه آزاد وظایفی معادل انجام می دهند.
این امر بدون در نظر گرفتن موقعیت جغرافیایی خاص، یک فرآیند منسجم و منظم را تضمین می کند. درک اصطلاحات گمرکی و این پویایی‌ها برای کسب‌وکارهایی که در تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنند بسیار مهم است، زیرا رعایت قوانین گمرکی برای جابجایی بی‌وقفه کالا در سراسر مرزها بسیار مهم است.
انواع اصطلاحات گمرکی
قلمرو ترخیص کالا از گمرک با تخصص کارگزاران و متخصصان گمرک هدایت می شود. مهارت در مراحل کلیدی و آشنایی با اصطلاحات رایج در تجارت خارجی برای موفقیت در این زمینه ضروری است. از آنجایی که افراد درگیر فرآیند پیچیده ترخیص کالا از گمرک هستند، مجموعه مهارت های ظریف ضروری می شود.
کارگزاران و کارشناسان گمرک با اطمینان از رعایت مقررات و قوانین مختلف، نقشی محوری در تسهیل تردد کالا از مرزها ایفا می کنند. تسلط آنها بر مراحل مربوط به ترخیص گمرکی، همراه با درک جامع از اصطلاحات مورد استفاده در تجارت خارجی، آنها را قادر می سازد تا پیچیدگی های تجارت بین المللی را به طور موثر مرور کنند.
اظهارنامه گمرکی (World Customs Organization)
اظهارنامه گمرکی نقشی محوری در فرآیند ترخیص کالا از گمرک دارد و به عنوان یک سند لازم برای واردات و صادرات کالا عمل می کند. این نامه به عنوان یک نامه مقدماتی با جزئیات اطلاعات ضروری در مورد کالا، وارد کننده یا صادرکننده و ویژگی های اقلام در سیستم گمرک عمل می کند. هدف اصلی این اظهارنامه این است که مقامات گمرکی بتوانند اطلاعات ارائه شده را بررسی و تأیید کنند و متعاقباً مجوز ترخیص کالا را صادر کنند.
اظهارنامه گمرکی را به عنوان یک معرفی رسمی کالا به سیستم گمرکی در نظر بگیرید و جزئیات مهمی را که به مقامات گمرکی در ارزیابی آنها کمک می کند، بیان کنید. این اطلاعات شامل ماهیت کالاها، ویژگی‌های مرتبط و جزئیات مربوط به افراد درگیر در فرآیند واردات یا صادرات است، اما محدود به آن نمی‌شود. با بررسی و تایید کامل این اطلاعات، مقامات گمرکی اطمینان حاصل می کنند که کالا با استانداردهای نظارتی مطابقت دارد و راه را برای تایید ترخیص کالا از گمرک هموار می کند.
همراه داشتن اظهارنامه گمرکی کامل شده برای کلیه کالاهای وارداتی یا صادراتی الزامی است. مسئولیت صحت و صحت اطلاعات ثبت شده کاملاً بر عهده شخص است، خواه واردکننده یا صادرکننده باشد. این امر بر اهمیت ارائه جزئیات دقیق و واقعی در اظهارنامه تأکید می کند، زیرا هر گونه مغایرت ممکن است منجر به تأخیر یا عوارض در فرآیند ترخیص کالا از گمرک شود.
در اصل، اظهارنامه گمرکی به عنوان پل مهمی بین افراد درگیر در تجارت بین المللی و مقامات گمرکی عمل می کند. این یک ابزار رسمی و استاندارد است که از طریق آن اطلاعات مربوطه مخابره می شود، شفافیت، پایبندی به مقررات و ترخیص کارآمد کالاها را تقویت می کند. همانطور که افراد در پیچیدگی رویه های گمرکی پیمایش می کنند، یک بررسی دقیق و دقیق است
کارت بازرگانی(business card)
کارت بازرگانی به عنوان یک سند هویت تجاری حیاتی عمل می کند و به این معنی است که دارنده کارت در فعالیت های تجاری قانونی و رسمی مشغول است. داشتن این کارت بازرگانی برای افراد فعال در فعالیت های مختلف تجاری و اقتصادی الزامی است.
این ابزار ضروری برای بازرگانان و سایر متخصصان است که به عنوان دروازه ای برای مشارکت در حوزه های مختلف تعاملات تجاری و اقتصادی عمل می کند. بدون این کارت، ممکن است انجام عملیات تجاری در چارچوب قانونی رسمی برای افراد چالش برانگیز باشد.
کارت بازرگانی نه تنها مشروعیت یک تجارت را تثبیت می کند، بلکه به عنوان وسیله ای برای شناسایی در جامعه تجاری عمل می کند. این اطلاعات ضروری در مورد وابستگی های تجاری دارنده کارت را فراهم می کند و امکان ارتباط و تعامل ساده با سایر نهادها در چشم انداز تجاری را فراهم می کند.
در اصل، کارت بازرگانی در ایران چیزی بیش از اطلاعات تماس است. این نماد تعهد به فعالیت در چارچوب های قانونی و رسمی تعیین شده است. اعتماد و اعتبار را در معاملات تجاری تقویت می کند، زیرا نشان می دهد که دارنده کارت یک شرکت کننده رسمی و مجاز در فعالیت های اقتصادی کشور است. این کارت به عنوان یک عنصر اساسی پروتکل تجاری برای افرادی که به دنبال مسیریابی و موفقیت در چشم انداز پویای تجارت در ایران هستند ضروری است.
تعرفه گمرکی (Hs codeharmonized system)
تعرفه گمرکی، که معمولاً به عنوان کد HS شناخته می شود، به عنوان یک اصطلاح گمرکی مهم و یک سیستم بین المللی شناخته شده برای کدگذاری محصول است. این کد استاندارد شامل 8 رقم است و در زمینه ترخیص کالا از گمرک اهمیت بالایی دارد. به هر محصول یک کد HS منحصر به فرد اختصاص داده شده است و این سیستم به عنوان یک طبقه بندی بین المللی جامع برای طیف گسترده ای از کالاها عمل می کند.
بارنامه(Bill of lading)
بارنامه، که اغلب به عنوان اسناد حمل و نقل نامیده می شود، به عنوان یک سند مهم برای حمل و نقل کالا به مقصد مورد نظر عمل می کند. این سند که توسط شرکت حمل و نقل صادر شده است حاوی اطلاعات و جزئیات ضروری در مورد کالاهای ارسال شده است. در سامانه جامع امور گمرکی، بارنامه یک نمای کلی از مشخصات کالا از جمله تعداد بسته ها، علامت گذاری بسته ها، وزن خالص و ناخالص و کمیت و ماهیت کالا ارائه می دهد.
پس از دریافت محموله، خریدار موظف است اطلاعات مندرج در بارنامه را به دقت با کالای واقعی مقایسه کند. این تأیید صحت اطلاعات ارائه شده در سند را تضمین می کند و به عنوان یک گام مهم در فرآیند ترخیص کالا از گمرک عمل می کند.
بارنامه یک اصطلاح اساسی در گمرک است که مراحل مختلف ترخیص را تحت تأثیر قرار می دهد. با ارائه یک رکورد استاندارد و جامع از کالاهای حمل شده، نقش اساسی در تسهیل مبادلات تجاری بین المللی دارد. جزئیات کلیدی موجود در اسناد حمل و نقل شامل شرح مفصلی از کالاها، علائم تجاری یا شماره ها، بنادر بارگیری و تخلیه، نام و آدرس گیرنده، نام وسیله نقلیه حمل کننده محموله، حامل کالا، حمل و نقل است. هزینه ها، تعداد نسخه های بارنامه و تاریخ صدور.
برای صاحب کالا، بررسی دقیق این جزئیات ضروری است. این نه تنها صحت کالاهای ارسال شده را تضمین می کند، بلکه مطابقت با الزامات نظارتی را نیز تضمین می کند. علاوه بر این، بارنامه به عنوان یک مرجع حیاتی برای همه طرف های درگیر در حمل و نقل عمل می کند و شفافیت و پاسخگویی را در سراسر زنجیره لجستیک ارائه می دهد.
به طور خلاصه، بارنامه به عنوان یک جزء مهم در تجارت بین‌الملل است و به عنوان یک سند جامع عمل می‌کند که جزئیات ضروری کالاهای ارسال شده را در بر می‌گیرد. بررسی دقیق آن در مراحل مختلف، فرآیند یکپارچه ترخیص گمرکی را تضمین می‌کند و بر اهمیت آن در تسهیل شیوه‌های تجاری کارآمد و شفاف تأکید می‌کند.
پروفرما اینویس(proforma invoice)
پیش فاکتور یا پروفرما، یک سند اولیه که قبل از هر معامله مالی از یک تامین کننده دریافت می شود، جزء مهمی از شرایط تجاری است. این پیش فاکتور دو هدف اصلی را دنبال می کند، ارائه بینش دقیق در مورد محصول و شرایط آن و به عنوان وسیله ای برای دریافت تأییدیه از وزارت صمت مجوز است.
پیش فاکتور در ظرفیت خود به عنوان یک ابزار اطلاعاتی، جزئیات جامعی را در مورد محصول، از جمله مشخصات، شرایط، و هر گونه اطلاعات مرتبط دیگر ارائه می دهد. این امر تصمیم گیری آگاهانه را برای خریدار تسهیل می کند و پیش نمایشی از انتظارات از نظر ویژگی های محصول و شرایط مرتبط ارائه می دهد.
علاوه بر این، پیش فاکتور نقش مهمی در تضمین تاییدیه وزارت صمت مجوز دارد. این مرحله به‌ویژه در صنایع یا معاملاتی که رعایت مقررات و ملاحظات حفظ حریم خصوصی از اهمیت بالایی برخوردار است، مرتبط است. این سند به عنوان یک درخواست رسمی عمل می کند که ماهیت تراکنش و محصولات درگیر را شرح می دهد.
برای کسب‌وکارهایی که در تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنند، پیش فاکتور پیش‌فرض ارزشمندی برای فاکتور تجاری رسمی است که به طرف‌های درگیر اجازه می‌دهد تا قبل از تعهد به تعهدات مالی، شرایط معامله را ارزیابی کنند. این به عنوان یک اقدام محافظتی عمل می کند و درک روشنی از معامله پیشنهادی ارائه می دهد و انطباق با مقررات را تسهیل می کند.
پیش فاکتور یک سند جامع است که برای اطلاع خریدار از شرایط توافق شده یک معامله طراحی شده است. این شامل طیف وسیعی از اطلاعات حیاتی است که وضوح و شفافیت بین خریدار و فروشنده را تضمین می کند.
- شماره قرارداد و تاریخ قرارداد
- شرایط فروش کالا
- ویژگی های کالا
- روش ارسال و مشخصات حمل و نقل
- شماره سفارش خریدار
- جزئیات محصول
- شرایط پرداخت
- نوع بسته بندی
- مشخصات بانک خریدار و فروشنده
- تاریخ ارسال
- شرح تعرفه گمرکی
- مدت اعتبار
سیاهه تجاری(Commercial Invoice)
اینویس که توسط فروشنده نوشته شده و خطاب به خریدار است، یک سند مهم در تجارت بین المللی است. این به عنوان یک رکورد دقیق عمل می کند که مشخصات و ویژگی های محصولات مورد معامله را مشخص می کند. این سند نه تنها کالا را توصیف می کند، بلکه هزینه های مربوطه را نیز مشخص می کند و آنها را به حساب خریدار شارژ می کند.
در سیاهه تجاری، اطلاعات ضروری شامل جزئیات مربوط به فروشنده و خریدار، جزئیات جامع در مورد ویژگی های کالا، وزن اقلام، مشخصات قیمت گذاری، و شرایط و ضوابط حاکم بر پرداخت هزینه ها است. اساساً جنبه مالی معامله را در بر می گیرد و تفکیک واضحی از هزینه های مرتبط با کالاهای خریداری شده ارائه می دهد.
بیمه حمل و نقل بار (Shipping insurance)
یکی از اصطلاحات گمرکی بیمه باربری می باشد. بیمه به عنوان یک سند مهم است که به عنوان مدرکی برای پوشش بیمه ای تضمین شده برای یک محصول خاص عمل می کند. در حوزه واردات و صادرات کالا، بیمه اقلام ارسالی به عنوان یک نکته اساسی مطرح می شود. این بیمه که توسط شرکت‌های بیمه داخلی یا خارجی ارائه می‌شود، معمولاً ماهیت غیرقابل انتقالی دارد و تضمین می‌کند که پوشش‌ها مختص طرف بیمه‌شده است.
اساساً، گواهی بیمه به عنوان نمایانگر ملموس اقدامات حفاظتی انجام شده برای کالاهای در حال عبور است. این به عنوان گواهی بر تعهد شرکت بیمه برای ارائه پوشش در صورت مفقود شدن یا آسیب در حین حمل و نقل عمل می کند. این نوع بیمه به طور خاص برای محافظت از منافع افراد درگیر در تجارت کالا طراحی شده است و خطرات ذاتی مربوط به جابجایی محصولات از طریق مرزها را تایید می کند.
پوشش بیمه ای کالا صرفاً یک اقدام احتیاطی نیست، بلکه یک تعهد قراردادی از جانب شرکت های بیمه است. در صورت وقوع ناگوار حوادث یا حوادث غیرمترقبه منجر به مفقود شدن یا آسیب دیدن کالا، شرکت های بیمه موظف به پرداخت غرامت می باشند. این حفاظت مالی نه تنها از منافع مالی طرف های درگیر محافظت می کند، بلکه به استراتژی کلی مدیریت ریسک در تجارت بین المللی نیز کمک می کند.
حقوق گمرکی (Customs Duties)
هنگامی که کالا به کشوری وارد می شود، حقوق گمرکی یک پرداخت اجباری است که معمولاً به عنوان درصدی از ارزش کل اقلام وارداتی محاسبه می شود. این درصد به طور کلی حدود 4 درصد در سطح جهانی است که نشان دهنده نرخ استانداردی است که در سطح جهانی اعمال می شود. دول
یکی از هزینه های قابل توجه در این فرآیند مربوط به عوارض گمرکی است. عوارض گمرکی که اغلب در محاوره به عنوان مالیات نامیده می شود، نشان دهنده هزینه ای است که توسط بازرگانان در هنگام آوردن محموله های تجاری به گمرک برای بازرسی و تأیید لازم پرداخت می شود. اساساً این کارمزد درصدی از ارزش کالاهای تجاری وارد شده به کشور است.
در طی فرآیند واردات کالاهای تجاری، تجار موظف به پرداخت هزینه های مختلف به گمرک و سایر ارگان های ذیربط دخیل در فرآیند واردات هستند. هر یک از این هزینه ها از طریق فرمول های خاصی با در نظر گرفتن عوامل مختلف مرتبط با واردات تعیین می شود.
حقوق ورودی (import duties)
یگی دیگر از اصطلاحات گمرکی هزینه ورودی است که به عنوان حقوق ورودی نیز شناخته می شود، نشان دهنده یک تعهد مالی اضافی است که کالاهای وارداتی باید هنگام عبور از گمرک انجام دهند. این عوارض منبع قابل توجهی از درآمد دولت است که از واردات به دست می آید. عوارض واردات، که جزء اساسی مقررات واردات جهانی است، ممکن است از کشوری به کشور دیگر در ویژگی های خود دارای تغییراتی باشد.
در اصل، عوارض واردات را می توان به عنوان هزینه های اجباری که توسط دولت ها برای واردات کالا اعمال می شود، تعریف کرد. این عوارض به عنوان یک جنبه حیاتی از قوانین واردات یک کشور عمل می کند و به طور قابل توجهی به درآمد دولت حاصل از تجارت بین المللی کمک می کند.
دیدگاه دیگر، عوارض واردات را به عنوان مسئولیت های مالی بر عهده واردکنندگان کالا برای انجام تعهدات خود در قبال دولت توصیف می کند. واردکنندگان موظفند این عوارض را به عنوان بخشی از چارچوب قانونی و مالی حاکم بر ورود کالا به یک کشور حذف کنند.
کانتینر (container)
کانتینر یک ظرف فلزی قابل توجه است که برای حمل و نقل کالا در زمینه صادرات و واردات طراحی شده است. انواع کانتینرها نقشی اساسی در حمل و نقل بین المللی ایفا می کنند و جابجایی کالاهای مختلف را در سراسر مرزها ساده و آسان می کنند. کانتینرها به چند دلیل برای حمل و نقل و تدارکات مدرن یکپارچه هستند:
استاندارد سازی:
ظروف دارای ابعاد استاندارد هستند که امکان یکنواختی در حمل و نقل و چیدن را فراهم می کند. این استانداردسازی سازگاری را در حالت های مختلف حمل و نقل از جمله کشتی، کامیون و قطار تضمین می کند.
کارایی در بارگیری و تخلیه:
استفاده از کانتینرها راندمان بارگیری و تخلیه محموله را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. کانتینرها را می توان به راحتی بین حالت های مختلف حمل و نقل بدون نیاز به بازکردن و بسته بندی مجدد کالا جابه جا کرد.
امنیت و حفاظت:
کانتینرها یک محفظه ایمن و محافظ برای کالاها در حین حمل و نقل فراهم می کنند. ساختار فلزی بادوام از محتویات در برابر عناصر خارجی، سرقت و آسیب محافظت می کند و یکپارچگی اقلام ارسال شده را تضمین می کند.
حمل و نقل بین وجهی:
کانتینرها به طور یکپارچه بین اشکال مختلف حمل و نقل، از کشتی تا کامیون و قطار، جابجا می شوند. این قابلیت میان‌وجهی، زنجیره لجستیک را ساده می‌کند، نیازهای حمل و نقل را به حداقل می‌رساند و خطر آسیب به کالاها را کاهش می‌دهد.
تجهیزات حمل و نقل استاندارد:
بنادر و تأسیسات لجستیکی در سرتاسر جهان مجهز به تجهیزات حمل و نقل استاندارد مانند جرثقیل هستند که برای بلند کردن و جابجایی مؤثر کانتینرها طراحی شده اند. این زیرساخت استاندارد شده، کارایی کلی جابجایی محموله را افزایش می دهد.
تسهیل تجارت جهانی:
کانتینرها با ارائه یک وسیله استاندارد و کارآمد برای حمل و نقل کالا در فواصل طولانی، نقش حیاتی در جهانی شدن تجارت دارند. آنها به سهولت و سرعت تجارت بین المللی کمک می کنند.
تطبیق پذیری:
ظروف در اندازه ها و انواع مختلفی وجود دارند که نیازهای متنوع صنایع مختلف را برآورده می کنند. از ظروف کوچک مناسب برای حمل کالاهای فاسد شدنی گرفته تا ظروف بزرگتر برای ماشین آلات، تطبیق پذیری آنها باعث می شود تا با انواع محموله سازگار شوند.
کالای مرجوعی (Reference goods)
کالاهای مرجوعی به اقلامی اطلاق می‌شود که قبلاً با وضعیت واردات موقت وارد کشوری شده‌اند یا در ابتدا وارد شده‌اند اما متعاقباً به دلایل مختلف غیرمجاز یا ممنوع تلقی می‌شوند. شرایطی که منجر به طبقه‌بندی کالا به‌عنوان «بازگردانده‌شده» می‌شود شامل پایان دوره ورود موقت یا تشخیص اینکه کالا مقرراتی مانند استانداردهای اجباری یا الزامات صدور مجوز را نقض می‌کند و بازگرداندن آنها را ضروری می‌کند.
سناریوهای کلیدی که ممکن است اصطلاح “کالای برگشتی” اعمال شود:
واردات موقت:
کالاهایی که برای مدت معینی به طور موقت به کشوری وارد شده اند و متعاقباً پس از پایان دوره ورود موقت بازگردانده می شوند. این سناریو اغلب با اقلامی که برای رویدادها، نمایشگاه‌ها یا سایر مقاصد موقت وارد کشور می‌شوند اتفاق می‌افتد.
کالاهای ممنوعه یا غیرمجاز:
کالاهایی که به دلیل محدودیت های نظارتی، ورود آنها به کشور ممنوع است و یا به دلیل عدم وجود مجوزهای استاندارد اجباری، غیرمجاز تشخیص داده می شود. در چنین مواردی، مقامات گمرکی ممکن است تقاضای بازگرداندن این کالاها را به مبدا خود کنند.
عدم رعایت مقررات:
اقلامی که استانداردهای نظارتی یا الزامات صدور مجوز خاص را رعایت نمی کنند ممکن است مشمول بازگرداندن شوند. این می تواند شامل کالاهایی باشد که با استانداردهای ایمنی، مشخصات کیفی یا سایر الزامات قانونی مطابقت ندارند.
اصطلاح گمرکی “کالاهای برگشتی” نشان دهنده فرآیندی است که از طریق آن این اقلام به کشور مبدا خود بازگردانده می شوند یا مطابق با مقررات گمرکی با آنها رفتار می شود. مدیریت کالاهای برگشتی مستلزم هماهنگی بین مقامات گمرکی، واردکنندگان و صادرکنندگان برای اطمینان از مستندات مناسب، مطابقت با مقررات، و ورود مجدد یا دفع قانونی کالا است.
درک و هدایت رویه‌های گمرکی مربوط به کالاهای برگشتی برای مشاغلی که در تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنند بسیار مهم است، زیرا مستلزم رعایت چارچوب‌های نظارتی و پایبندی به پروتکل‌های گمرکی خاص است. کالاهای برگشتی بخشی از طیف گسترده تر اصطلاحات و فرآیندهای گمرکی هستند که به تنظیم و کنترل تجارت فرامرزی کمک می کنند.
دموراژ (Demurrage)
Demurrage هزینه ای است که به عنوان جریمه برای بازگشت دیرهنگام کانتینرهای حمل و نقل بیش از بازه زمانی توافق شده اعمال می شود. تأخیر در فرآیند حمل و نقل امری عادی است، و دموراژ به عنوان مکانیزمی برای جبران استفاده طولانی مدت از کانتینرها فراتر از دوره مقرر عمل می کند.
درک دموراژ برای کسب و کارهایی که در تجارت بین المللی فعالیت می کنند بسیار مهم است، زیرا عاملی است که می تواند بر هزینه کلی و کارایی فرآیند لجستیک تأثیر بگذارد. مدیریت مؤثر جدول زمانی بازگشت کانتینر و پایبندی به قراردادهای قراردادی به کاهش هزینه‌های جبران خسارت کمک می‌کند و به جریان روان کالا در زنجیره تأمین جهانی کمک می‌کند.
دیسپچ (Dispatch)
دیسپچ، در زمینه حمل و نقل و تدارکات، به وضعیتی اطلاق می شود که کالاها زودتر از زمان تعیین شده اولیه تخلیه می شوند. در چنین مواردی، طبق شرایط یک قرارداد از پیش تعیین شده، به طرفی که مسئول حمل سریع کالا است، پاداش داده می شود. این پاداش اغلب به عنوان پول ارسال نامیده می شود.
شرایط مربوط به ارسال، از جمله مبلغ پرداختی و معیارهای واجد شرایط بودن، قابل مذاکره است و می تواند بین قراردادهای حمل و نقل مختلف متفاوت باشد. این انعطاف‌پذیری به طرفین اجازه می‌دهد تا توافقات را با نیازهای خاص خود تنظیم کنند.
Dispatch به عنوان یک مفهوم در قراردادهای حمل و نقل، بر اهمیت حمل و نقل و تخلیه به موقع و کارآمد کالا تأکید می کند. با ارائه مکانیزمی برای پاداش دادن به عملیات لجستیکی سریع و مؤثر، منافع طرف های درگیر را همسو می کند. گنجاندن شرایط ارسال در قراردادها به اثربخشی کلی زنجیره تامین و رضایت هم فرستنده و هم گیرنده کمک می کند.
استریپ ( strip )
روش توصیف شده معمولاً به عنوان “ترانبارگیری” شناخته می شود و یک روش لجستیکی کارآمد است که برای صرفه جویی در هزینه ها در هنگام تخلیه کالا استفاده می شود. در فرآیند بارگیری، کالاها مستقیماً از یک کانتینر به یک کامیون یا یک روش حمل‌ونقل دیگر بدون نگهداری در انبار منتقل می‌شوند. این روش به ویژه برای بهینه سازی حمل و نقل و کاهش هزینه های جابجایی مفید است.
به طور خلاصه استریپ، انتقال بار یک روش استراتژیک لجستیکی است که بر انتقال مستقیم کالاها برای بهینه‌سازی هزینه‌ها، کاهش زمان جابجایی و افزایش کارایی کلی زنجیره تامین تمرکز دارد. با هماهنگ کردن فرآیند تخلیه با ترخیص کالا از گمرک، کسب و کارها می توانند به عملیات لجستیکی بدون درز و مقرون به صرفه تری دست یابند.
شماره کوتاژ ( cottage )
فرآیند تهیه و تسلیم اظهارنامه برای کالاهای وارداتی و صادراتی در سامانه جامع گمرکی انجام می شود.
به محض اینکه جزئیات مورد نیاز در مورد محصول و مالک آن در سیستم EPL وارد شود، صفحه وب قفل می شود و شماره مشخصی به نام “شماره کوتاژ ” به محصول خاص شما اختصاص می یابد. این شماره منحصر به فرد بوده و منحصراً مربوط به اظهارنامه ثبت شده و کالای مربوطه در سامانه می باشد.
اینکوترمز ( Incoterms )
اینکوترمز، مخفف اصطلاحات تجاری بین المللی، در واقع به عنوان یکی از پرکاربردترین اصطلاحات تجاری در سطح جهان است. در اصل، اینکوترمز مجموعه ای استاندارد از قوانین است که برای تسهیل و ساده سازی تجارت بین المللی ایجاد شده است.
در حالی که قوانین تجاری ممکن است در کشورها اشتراکاتی داشته باشند، جزئیات اغلب متفاوت است، که منجر به چالش‌های بالقوه برای بازرگانانی می‌شود که در معاملات فرامرزی مشغول هستند. اینکوترمز برای مقابله با این چالش ها معرفی شد و چارچوب مشترکی را ارائه کرد که هم خریداران و هم فروشندگان در معاملات بین المللی خود به آن پایبند هستند.
اینکوترمز یک راهنمای جامع در حوزه واردات و صادرات کالا در بازارهای جهانی است. در واقع اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) مجموعه‌ای از قوانین جهانی را برای کمک به تسهیل توافق‌های تجاری و تضمین قراردادهای جهانی ایجاد کرده است.
ترانشیپ (Trans-ship)
ترانشیپ حمل و نقل به فرآیند انتقال کالا از یک وسیله حمل و نقل به وسیله دیگر در طول سفر اطلاق می شود. این روش اغلب به دلایل مختلف از جمله ناوبری تحریم های اعمال شده بر کشور مقصد و بهینه سازی مقرون به صرفه بودن حمل و نقل کالا مورد استفاده قرار می گیرد.
انتقال کالا شامل انتقال کالا از یک روش حمل و نقل (مانند کشتی، کامیون یا قطار) به دیگری است. این می تواند در هاب های حمل و نقل، بنادر، یا سایر مراکز لجستیکی مجهز به انتقال بین وجهی رخ دهد.
در حالی که ترانشیپ می تواند مزایایی را از نظر صرفه جویی در هزینه و برنامه ریزی لجستیک استراتژیک ارائه دهد، در نظر گرفتن پیامدهای قانونی و نظارتی ضروری است. کسب‌وکارهایی که در فعالیت‌های حمل و نقل شرکت می‌کنند باید از قوانین و مقررات تجارت بین‌المللی مرتبط آگاه باشند و از آنها پیروی کنند تا از مشکلات یا عوارض قانونی احتمالی جلوگیری کنند.