تشخیص کالای قاچاق

در پاسخ به این نگرانی‌ها و تشخیص کالای قاچاق، نهادهای مختلف فعال در بخش واردات از جمله گمرک اقداماتی را بر اساس قوانین و مقررات گمرکی انجام داده‌اند تا روش‌های کشف کالاهای تقلبی را به مصرف‌کنندگان آموزش دهند. هدف این رویکرد پیشگیرانه القای اعتماد به مصرف کنندگان در مورد اصالت و قانونی بودن محصولاتی است که خریداری می کنند.

در این مقاله از شرکت بازرگانی تجارت جویان به بررسی راهکارها و تکنیک های شناسایی و تشخیص کالای قاچاق می پردازیم. ما از شما دعوت می کنیم تا با ما همراه باشید زیرا ما بینش های جامعی در مورد این موضوع مهم ارائه می دهیم.

نحوه تشخیص کالای قاچاق

در بسیاری از موارد، مهارت در شناسایی اقلام قاچاق بسیار مهم است، زیرا برخی از کالاهای موجود در بازار ممکن است به طور غیرقانونی به کشور قاچاق شده و مقررات گمرکی را نقض کرده باشند. خوشبختانه روش‌های موثری برای کشف کالاهای قاچاق وجود دارد که می‌توانید به راحتی از آنها برای تشخیص کالاهای قانونی و غیرقانونی استفاده کنید.

ساده ترین و سرراست ترین روش برای تشخیص کالاهای تقلبی با شماره گیری کد دستوری  #۷۷۷۷*۴*  است. در ادامه به ترتیب گزینه های سیستم گارانتی جامع و استعلام گارانتی را انتخاب کنید.

در مرحله بعدی، شماره رهگیری منحصر به فرد موجود در بسته بندی هر محصولی را که می خواهید بررسی کنید، وارد کنید. به عنوان مثال، هنگام بازرسی تلفن همراه، باید کد IMEI آن را در قسمت ارائه شده وارد کنید.

روش دیگر در جستجوی شما برای چگونگی کشف و تشخیص کالای قاچاق، استفاده از نرم افزار سامانه جامع تجارت است. این نرم افزار را می توان به راحتی در بازارهای کاربردی مختلف یافت. هدف اصلی توسعه یک سیستم تجارت جامع، تقویت یکپارچگی و افزایش دسترسی به خدمات تجاری در عین رعایت قوانین و مقررات گمرکی است.

سیستم گارانتی جامع راه دیگری برای شناسایی کالاهای تقلبی و قاچاق است. برای استفاده از این سامانه به سایت irangs.ir مراجعه کرده و به بخش استعلام ضمانت اصالت کالا دسترسی پیدا کنید. در اینجا، شماره پیگیری را وارد کنید تا به اطلاعات دقیق محصول دسترسی پیدا کنید و اصالت آن را مشخص کنید، اعم از کالای اصلی یا قاچاق.

همچنین می توانید به قسمت معرفی و گارانتی برند در سایت ایران جی اس اعتماد کنید. این بخش برندها و ضمانت‌هایی را نشان می‌دهد که توسط سازمان مسئول حفاظت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان به دقت بررسی و تأیید شده‌اند. این نظارت مستمر تضمین می‌کند که مارک‌ها و ضمانت‌های ذکر شده، شاخص‌های معتبر و قابل اعتمادی از اصالت محصول هستند.

انواع کالاهای قاچاق و غیر قانونی

در یک مفهوم کلی، زمانی که محصولاتی برخلاف شرایط و مقررات قانونی یک کشور وارد یا صادر شود، به آن «قاچاق» می گویند. قوانین و مقررات گمرکی انواع کالاهای قاچاق را برای تسهیل شناسایی و اجرای آن دسته بندی کرده اند. در اینجا برخی از دسته بندی های رایج کالاهای قاچاق و روش های شناسایی آن ها آورده شده است:

• قاچاق انسان:

قاچاق انسان در قوانین بین المللی می تواند به دو شکل باشد. یکی شامل انتقال غیرقانونی افراد به منظور سود است، در حالی که دیگری مستلزم اجبار و هدف بردگی است. شناسایی و مبارزه با قاچاق انسان مستلزم تمرکز بر موقعیت‌های سود محور و کار اجباری است.

• فرآورده های نفتی:

به دلیل اختلاف قیمت بین کشورها، سالانه مقدار قابل توجهی سوخت و فرآورده های نفتی صادر می شود. کشف کالاهای قاچاق در این دسته شامل نظارت بر صادرات و واردات قانونی این محصولات برای اطمینان از رعایت مقررات گمرکی است.

• چای و محصولات کشاورزی:

​​مجوز واردات چای معمولاً برای چایی صادر می شود که با نمونه های داخلی ترکیب شده و پس از واردات به فروش می رسد. کشف کالای قاچاق در این دسته شامل رعایت قوانین و مقررات تجاری خاص مربوط به واردات چای است.

• خودرو:

هر نوع خودرویی که بدون مشخصات راهنمایی و رانندگی به کشور وارد گردد کالای قاچاق محسوب می شود.

• فلزات گرانبها:

تجارت قانونی طلا، نقره و پلاتین معمولاً مستلزم دریافت های بانک مرکزی و رعایت مقررات پولی و اعتباری است. تشخیص کالاهای تقلبی در این دسته مستلزم درک کامل این قوانین است.

• ارز:

قاچاق شامل انتقال غیرقانونی وجوه نقد معتبر بین المللی و ابزار پرداخت خارجی است. نظارت بر نقل و انتقالات و پرداخت های نقدی بین المللی برای شناسایی ارزهای قاچاق بسیار مهم است.

• دخانیات:

قاچاق تنباکو، از جمله سیگار، اغلب به دلیل کمبود تولید داخلی است. کشف کالاهای قاچاق در این دسته شامل اقداماتی برای مهار واردات غیرقانونی تنباکو است.

• سلاح و مهمات:

واردات سلاح و مهمات معمولاً به دلیل نگرانی های امنیت ملی ممنوع است. شناسایی سلاح و مهمات قاچاق مستلزم درک عمیق قوانین و مقررات گمرکی است.

• ابزارهای ماهواره ای:

این دسته شامل مواردی مانند گیرنده ها، LNB ها، آنتن ها و محصولات مشابه است.

• محصولات چوبی:

انتقال غیرمجاز چوب و زغال چوب از درختان کالای قاچاق محسوب می شود. روش‌های تشخیص ممکن است شامل تکیه بر دستورالعمل‌های گمرکی و مجوز برای محصولات مرتبط با چوب باشد.

• محصولات دریایی:

انتقال منابع آبزی اغلب فقط برای اهداف تحقیقاتی و با مجوز شیلات مجاز است. کشف کالاهای قاچاق در محصولات دریایی مستلزم نظارت دقیق بر منبع و هدف آنهاست.

• حیوانات:

واردات و صادرات حیوانات وحشی، کمیاب و شکار پرندگان طبق قوانین گمرکی قاچاق محسوب می شود. شناسایی حیوانات قاچاق مستلزم رعایت دقیق مقررات مربوط به تجارت حیات وحش است.

• دارو:

واردات و صادرات دارو بدون مجوز وزارت بهداشت، قاچاق محسوب می شود. تشخیص داروی تقلبی شامل نظارت بر مجوزهای ورود و مقررات دارویی است.

• آثار فرهنگی و تاریخی:

خرید و فروش اشیاء تاریخی با ارزش ملی به طور کلی ممنوع است. کشف کالاهای قاچاق در این مقوله مستلزم حفاظت از میراث فرهنگی از طریق راه های قانونی است.

• مشروبات الکلی:

هرگونه معامله یا نگهداری مشروبات الکلی بر خلاف مقررات، قاچاق محسوب می شود.

این دسته از کالاهای قاچاق بر اهمیت اجرای قوی گمرکات، آگاهی از قوانین مربوطه و همکاری میان نهادهای نظارتی برای جلوگیری و کشف فعالیت های غیرقانونی در واردات و صادرات کالا تاکید می کند.

کالاهای بدون کد رهگیری

در واقع، در حالی که کدهای رهگیری برای شناسایی و ردیابی انواع خاصی از کالاها بسیار ارزشمند هستند، دسته‌های محصولات متعددی وجود دارند که فاقد چنین کدهایی هستند. در این موارد، مقامات گمرکی برای شناسایی کالاهای تقلبی و اطمینان از انطباق با مقررات، به روش‌های جایگزین متکی هستند. یکی از این روش ها بررسی دقیق اسناد خرید و فروش ثبت شده در سامانه جامع تجارت است. در اینجا نحوه عملکرد این رویکرد آمده است:

تأیید اسناد: مأموران گمرک، اسناد خرید و فروش مرتبط با کالا را بررسی می کنند. بررسی می کنند که آیا این اسناد به درستی در سامانه جامع تجارت ثبت شده است یا خیر.

مغایرت موجودی: اختلاف بین مقدار کالای اعلام شده در اسناد و موجودی واقعی می تواند علامت قرمز باشد. اگر تفاوت قابل توجهی وجود داشته باشد، ممکن است نشان دهنده احتکار یا تلاش برای پنهان کردن ماهیت واقعی کالا باشد.

تجزیه و تحلیل تراکنش: مقامات همچنین معاملات مربوط به این کالاها را تجزیه و تحلیل می کنند. اگر متوجه شوند که همان کالا به طور مکرر به افراد یا نهادهای غیر مرتبط فروخته می شود، ممکن است مشکوک به فعالیت غیرقانونی مانند قاچاق شود.

عدم تطابق تاریخ: همانطور که اشاره کردید، یکی از مزیت های کلیدی ردیابی کالا از طریق اسناد، مشخص بودن تاریخ تولید است. اگر مقامات متوجه شوند که محصولی که ادعا می شود اخیراً تولید شده است دارای تاریخ تولید زودتر است، می تواند نشانه تلاش برای فریب مقامات باشد.

نوسانات قیمت: یکی دیگر از نشانه های آشکار تغییرات شدید قیمت کالاهایی است که مدتی پیش تولید شده اند. اگر تغییر ناگهانی و غیرقابل توضیحی در قیمت اعلام شده یک محصول رخ دهد، مقامات گمرک ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین دلایل این تعدیل ها انجام دهند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که در حالی که کدهای رهگیری ابزار دقیق و کارآمدتری برای کشف و تشخیص کالای قاچاق ارائه می دهند، تجزیه و تحلیل اسناد خرید و فروش همچنان ابزار ارزشمندی برای کشف بی نظمی ها و اجرای مقررات گمرکی است.

مقامات گمرکی باید روش های خود را با چالش های خاص ناشی از انواع مختلف کالاها و روش های مورد استفاده افراد و سازمان های درگیر در فعالیت های غیرقانونی تطبیق دهند. این رویکرد چند وجهی کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که طیف گسترده ای از کالاهای قاچاق شناسایی شده و به درستی مورد توجه قرار می گیرد.